Όταν οι γονείς αναζητούν κατάλληλο σχολείο για τα παιδιά τους ή όταν κληθούν να αξιολογήσουν το σχολείο των παιδιών τους σπάνια θέτουν το ερώτημα: "το παιδί μου είναι ή θα είναι χαρούμενο στο συγκεκριμένο πλαίσιο;". Αυτός ο παράγοντας πολύ συχνά παραβλέπεται και από τον εκπαιδευτικό όταν μπαίνει στη διαδικασία να οργανώσει το εκπαιδευτικό του πρόγραμμα ή όταν πραγματοποιεί την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού του έργου.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά τα οποία νιώθουν χαρά όταν βρίσκονται στο σχολείο μπορούν να ανταποκριθούν αποτελεσματικότερα στη μαθησιακή διαδικασία και τις ενδοσχολικές δραστηριότητες και αργότερα να γίνουν ενεργοί πολίτες και αποτελεσματικοί επαγγελματίες.
Για να δούμε, όμως, τι κάνουν οι Δανοί, οι οποίοι τα τελευταία 42 χρόνια θεωρούνται βάσει ερευνών «οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον πλανήτη».
Ποιο είναι, λοιπόν, το μυστικό της επιτυχίας τους;
Η απάντηση μπορεί να κρύβεται στο βιβλίο :
The Danish Way of Parenting: A Guide To Raising The HappiestKids in the World της Jessica Alexander, μιας αμερικανίδας μαμάς που έζησε για χρόνια στη Δανία, παντρεύτηκε Δανό και ανέθρεψε την κόρη της με τα δικά τους στάνταρ για την ανατροφή και έγραψε το βιβλίο αυτό σε συνεργασία με τη Δανή ψυχοθεραπεύτρια Iben Sandahl.
Να μερικά απλά πράγματα που αναφέρονται στο βιβλίο της κι κάνουν οι Δανοί γονείς - και μπορούμε να υιοθετήσουμε κι εμείς!
- Οι γονείς στη Δανία προσπαθούν με κάθε ευκαιρία να δείχνουν έμπρακταστα παιδιά τους τι σημαίνει να εκτιμάς, να σέβεσαι και να συμπονάς τους συνανθρώπους σου. Η κοινωνία τους βασίζεται κυρίως στην ομαδική δουλειά και το ομαδικό πνεύμα και όχι στην προσπάθεια του καθενός να διακριθεί ή να γίνει αρχηγός.
- Τα παιδιά εκεί ενθαρρύνονται να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση (δηλαδή να αναγνωρίσουν την αξία του εαυτού τους σε σχέση με τους άλλους) και όχι την αυτοπεποίθηση (δηλαδή την πίστη του πόσα μπορούν να πετύχουν ή πόσο σπουδαία είναι τα επιτεύγματα, τα ταλέντα ή η εμφάνισή τους).
- Τα παιδιά στη Δανία δεν έχουν υπερβολικά φορτωμένο πρόγραμμα. Το παιχνίδι είναι κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία και οι γονείς εκεί γνωρίζουν ότι μέσα από αυτό τα παιδιά δεν διασκεδάζουν μόνο αλλά και μαθαίνουν, γι' αυτό φροντίζουν να έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι, όχι μόνο όταν είναι μικρά αλλά ακόμα κι όταν πηγαίνουν στο Γυμνάσιο. Γενικά, οι Δανοί γονείς προσπαθούν πολύ ώστε τα παιδιά τους να μη χάσουν τη χαρά του να μαθαίνουν καινούρια πράγματα.
-Τα παιδιά στη Δανία δεν «προστατεύονται» υπερβολικά από τους γονείς τους, οι οποίοι εκτιμούν ότι πρέπει να είναι αληθινοί απέναντί τους και να τα βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν ότι στη ζωή δεν υποχρεωτικό να υπάρχει πάντα «happy end». Αυτή η προσπάθεια ξεκινά ήδη από το προνήπιο. Εάν παρατηρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι και στα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν -του διάσημου Δανού παραμυθά- ο ήρωας δεν βγαίνει στο τέλος πάντα νικητής (όπως για παράδειγμα, η μικρή γοργόνα στο ομώνυμο παραμύθι που καταλήγει να πνίγεται και να μετατρέπεται μέσα στη θάλασσα σε αφρό!)
-Το να δέρνεις ένα παιδί είναι παράνομο στη Δανία από το 1984. Οι γονείς προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους να πειθαρχήσουν με βασικό όπλο την διπλωματία και αποφεύγοντας να τους δίνουν τελεσίγραφα. Με αυτό τον τρόπο έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια κοινωνία όπου δεν υπάρχει έντονο το στοιχείο της βίας.
-Ένα από τα βασικά στοιχεία της κουλτούρας στη Δανία είναι το λεγόμενο «Hygge» (προφέρεται χιου-γκα) που σημαίνει την αίσθηση ευχαρίστησηςπου παίρνει κανείς από απλά πράγματα που κάνει μαζί με άλλους (όπως ένας καφές ή ένα γεύμα). Μια ευκαιρία να χαλαρώσουν και να περάσουν καλά επικοινωνώντας με τους οικείους τους -δίνοντας έμφαση στο «εμείς» και όχι στο «εγώ».
Η απάντηση μπορεί να κρύβεται στο βιβλίο :
The Danish Way of Parenting: A Guide To Raising The HappiestKids in the World της Jessica Alexander, μιας αμερικανίδας μαμάς που έζησε για χρόνια στη Δανία, παντρεύτηκε Δανό και ανέθρεψε την κόρη της με τα δικά τους στάνταρ για την ανατροφή και έγραψε το βιβλίο αυτό σε συνεργασία με τη Δανή ψυχοθεραπεύτρια Iben Sandahl.
Να μερικά απλά πράγματα που αναφέρονται στο βιβλίο της κι κάνουν οι Δανοί γονείς - και μπορούμε να υιοθετήσουμε κι εμείς!
- Οι γονείς στη Δανία προσπαθούν με κάθε ευκαιρία να δείχνουν έμπρακταστα παιδιά τους τι σημαίνει να εκτιμάς, να σέβεσαι και να συμπονάς τους συνανθρώπους σου. Η κοινωνία τους βασίζεται κυρίως στην ομαδική δουλειά και το ομαδικό πνεύμα και όχι στην προσπάθεια του καθενός να διακριθεί ή να γίνει αρχηγός.
- Τα παιδιά εκεί ενθαρρύνονται να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση (δηλαδή να αναγνωρίσουν την αξία του εαυτού τους σε σχέση με τους άλλους) και όχι την αυτοπεποίθηση (δηλαδή την πίστη του πόσα μπορούν να πετύχουν ή πόσο σπουδαία είναι τα επιτεύγματα, τα ταλέντα ή η εμφάνισή τους).
- Τα παιδιά στη Δανία δεν έχουν υπερβολικά φορτωμένο πρόγραμμα. Το παιχνίδι είναι κάτι που έχει ιδιαίτερη σημασία και οι γονείς εκεί γνωρίζουν ότι μέσα από αυτό τα παιδιά δεν διασκεδάζουν μόνο αλλά και μαθαίνουν, γι' αυτό φροντίζουν να έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι, όχι μόνο όταν είναι μικρά αλλά ακόμα κι όταν πηγαίνουν στο Γυμνάσιο. Γενικά, οι Δανοί γονείς προσπαθούν πολύ ώστε τα παιδιά τους να μη χάσουν τη χαρά του να μαθαίνουν καινούρια πράγματα.
-Τα παιδιά στη Δανία δεν «προστατεύονται» υπερβολικά από τους γονείς τους, οι οποίοι εκτιμούν ότι πρέπει να είναι αληθινοί απέναντί τους και να τα βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν ότι στη ζωή δεν υποχρεωτικό να υπάρχει πάντα «happy end». Αυτή η προσπάθεια ξεκινά ήδη από το προνήπιο. Εάν παρατηρήσετε, θα διαπιστώσετε ότι και στα παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν -του διάσημου Δανού παραμυθά- ο ήρωας δεν βγαίνει στο τέλος πάντα νικητής (όπως για παράδειγμα, η μικρή γοργόνα στο ομώνυμο παραμύθι που καταλήγει να πνίγεται και να μετατρέπεται μέσα στη θάλασσα σε αφρό!)
-Το να δέρνεις ένα παιδί είναι παράνομο στη Δανία από το 1984. Οι γονείς προσπαθούν να κάνουν τα παιδιά τους να πειθαρχήσουν με βασικό όπλο την διπλωματία και αποφεύγοντας να τους δίνουν τελεσίγραφα. Με αυτό τον τρόπο έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια κοινωνία όπου δεν υπάρχει έντονο το στοιχείο της βίας.
-Ένα από τα βασικά στοιχεία της κουλτούρας στη Δανία είναι το λεγόμενο «Hygge» (προφέρεται χιου-γκα) που σημαίνει την αίσθηση ευχαρίστησηςπου παίρνει κανείς από απλά πράγματα που κάνει μαζί με άλλους (όπως ένας καφές ή ένα γεύμα). Μια ευκαιρία να χαλαρώσουν και να περάσουν καλά επικοινωνώντας με τους οικείους τους -δίνοντας έμφαση στο «εμείς» και όχι στο «εγώ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου