Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Αλέξης Ζορμπάς (Ένα υπέροχο απόσπασμα για τη ζωή και το θάνατο)

Αλέξης Ζορμπάς

(απόσπασμα)
Το πρώτο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη —και ίσως το καλύτερο του— έχει τον τίτλο Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά και δημοσιεύτηκε το 1946. Ο κεντρικός ήρωας, ο Ζορμπάς, είναι πραγματικό πρόσωπο και ο Καζαντζάκης είχε συνεργαστεί μαζί του σε μια επιχείρηση μεταλλείων στη Μάνη. Στο έργο βέβαια το πρόσωπο μυθοποιείται και το σκηνικό της δράσης τοποθετείται στην Κρήτη, όπου ο συγγραφέας (αφηγητής) και ο Ζορμπάς προσπαθούν να εγκαταστήσουν λιγνιτωρυχείο. Ο πρώτος είναι το «αφεντικό» και ο δεύτερος ο αρχιεργάτης. Δεν ξέρουν και πολλά πράγματα από τέτοιες δουλειές, αλλά ούτε και τους ενδιαφέρει αν αποτύχουν. Ο συγγραφέας, άνθρωπος των βιβλίων και του στοχασμού, «διανοούμενος» και «καλαμαράς», αναζητάει σ' αυτή την περιπέτεια μια εμπειρία χρήσιμη για τη σκέψη του. Ο Ζορμπάς πάλι —γέρος, ορθόκορμος, κοκαλιάρης, γεμάτος ζωική ορμή, κινούμενος από το ένστικτο και το συναίσθημά του, απόλυτα ελεύθερος και έτοιμος για κάθε παράτολμη πράξη— αποτελεί την αντίθεση προς το συγγραφέα, αυτό που ο συγγραφέας θα ήθελε να ήταν, αν μπορούσε. Οι δυο μαζί συνθέτουν ολόκληρο το φάσμα της ζωής: σκέψη και δράση. Στο μυθιστόρημα κινούνται βέβαια και άλλα πρόσωπα. Ένα από αυτά είναι και η μαντάμ Ορτάνς με την οποία είχε συνδεθεί ο Ζορμπάς. Η μαντάμ Ορτάνς έχει πεθάνει. Στο απόσπασμά μας ο συγγραφέας και ο Ζορμπάς επιστρέφουν από την κηδεία της.
Προχωρούσαμε αμίλητοι μέσα από τα στενά δρομάκια του χωριού. Τα σπίτια μαυρολογούσαν ολοσκότεινα, κάπου ένα σκυλί γάβγιζε, κάποιο βόδι αναστέναζε. Κάποτε μας έρχουνταν στο φύσημα του αγέρα εύθυμα, αναβρυτά, σαν παιχνιδιάρικα νερά, τα κουδουνάκια της λύρας.
Βγήκαμε από το χωριό, πήραμε το δρόμο κατά το ακρογιάλι μας.
— Ζορμπά, είπα, για να κόψω τη βαριά σιωπή, τι αγέρας είναι ετούτος; Νοτιάς;
— Μα ο Ζορμπάς πήγαινε μπροστά, κρατώντας σα φανάρι το κλουβί με τον παπαγάλο* και δεν αποκρίθηκε.
Όταν φτάσαμε στο ακρογιάλι μας, ο Ζορμπάς στράφηκε:
— Πεινάς, αφεντικό; ρώτησε.
— Όχι, δεν πεινώ, Ζορμπά.
— Νυστάζεις;
— Όχι.
— Μήτε εγώ. Ας καθίσουμε στα χοχλάδια*· έχω κάτι να σε ρωτήσω. Ήμασταν και οι δυο κουρασμένοι, μα δε θέλαμε να κοιμηθούμε. Δε θέλαμε να χάσουμε το φαρμάκι της μέρας ετούτης· ο ύπνος μάς φαίνουνταν σα μια φυγή σε ώρα κιντύνου και ντρεπόμασταν να κοιμηθούμε.
Καθίσαμε στην άκρα της θάλασσας· έβαλε ο Ζορμπάς το κλουβί ανάμεσα στα γόνατά του και κάμποση ώρα σώπαινε. Ένας φοβερός αστερισμός ανέβηκε από το βουνό, πολυόματο τέρας με στρουφιχτήν* ουρά, κάπου κάπου ένα αστέρι ξεκολλούσε κι έπεφτε.
Ο Ζορμπάς κοίταξε τ' αστέρια, με το στόμα ανοιχτό, σα να τα 'βλεπε για πρώτη φορά.
— Τι να γίνεται εκεί πάνω! μουρμούρισε. Και σε λίγο πήρε την απόφαση, μίλησε:
— Ξέρεις να μου πεις, αφεντικό, είπε κι η φωνή του ασκώθηκε επίσημη, συγκινημένη μέσα στη ζεστή νύχτα, ξέρεις να μου πεις τι πάει να πουν όλα αυτά; Ποιος τα καμε; Γιατί τα καμε; Και πάνω απ' όλα, ετούτο (η φωνή του Ζορμπά ήταν γεμάτη θυμό και τρόμο): Γιατί να πεθαίνουμε;
— Δεν ξέρω, Ζορμπά! αποκρίθηκα, και ντράπηκα σα να με ρωτούσαν το πιο απλό πράμα, το πιο απαραίτητο, και δεν μπορούσα να το ξηγήσω.
— Δεν ξέρεις! έκαμε ο Ζορμπάς και τα μάτια του γούρλωσαν. Όμοια γούρλωσαν και μιαν άλλη νύχτα, όταν με ρώτησε αν χορεύω και του αποκρίθηκα πως δεν ξέρω χορό. Σώπασε λίγο· άξαφνα ξέσπασε:
— Τότε τι ναι αυτά τα παλιόχαρτα που διαβάζεις; Γιατί τα διαβάζεις; Άμα δε λένε αυτό, τι λένε;
— Λένε τη στενοχώρια του ανθρώπου που δεν μπορεί ν' απαντήσει σε αυτά που ρωτάς, Ζορμπά, αποκρίθηκα.
— Να τη βράσω τη στενοχώρια τους! έκαμε ο Ζορμπάς χτυπώντας με αγανάχτηση το πόδι του στις πέτρες.
Ο παπαγάλος στις ξαφνικές φωνές τινάχτηκε απάνω:
— Καναβάρο*! Καναβάρο! έσκουζε σα να ζητούσε βοήθεια.
— Σκασμός και συ! έκαμε ο Ζορμπάς κι έδωκε μια γροθιά στο κλουβί.
Στράφηκε πάλι σε μένα.
— Εγώ θέλω να μου πεις από πού ερχόμαστε και πού πάμε. Του λόγου σου τόσα χρόνια μαράζωσες απάνω στις Σολομωνικές*· θα 'χεις στύψει δυο τρεις χιλιάδες οκάδες χαρτί· τι ζουμί έβγαλες;
Τόση αγωνία είχε η φωνή του Ζορμπά, που η πνοή μου κόπηκε· αχ, να μπορούσα να του 'δινα μιαν απόκριση!
Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση, μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη, μήτε η Νίκη· μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό κι απελπισμένο: Το Δέος, ο ιερός τρόμος. Τι 'ναι πέρα από τον ιερό τρόμο; Ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να προχωρέσει.
— Δεν απαντάς; έκαμε ο Ζορμπάς με αγωνία.
Δοκίμασα να δώσω στο σύντροφό μου να καταλάβει τι είναι ο ιερός τρόμος:
— Είμαστε σκουληκάκια μικρά μικρά, Ζορμπά, αποκρίθηκα, απάνω σ' ένα φυλλαράκι γιγάντιου δέντρου. Το φυλλαράκι αυτό είναι η Γη μας· τ' άλλα φύλλα είναι τ' αστέρια που βλέπεις να κουνιούνται μέσα στη νύχτα. Σουρνόμαστε απάνω στο φυλλαράκι μας, και το ψαχουλεύουμε με λαχτάρα· τ' οσμιζόμαστε, μυρίζει, βρωμάει· το γευόμαστε, τρώγεται· το χτυπούμε, αντηχάει και φωνάζει σαν πράμα ζωντανό.

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

Ο τάφος της Αμφίπολης - Τυμβος Καστά σε εντυπωσιακό τρισδιάστατο βίντεο




Η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε ένα σπουδαίο νέο μυστήριο: τον Τάφο της Αμφίπολης. Ανασκαφές μεγάλης κλίμακας βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε εξέλιξη, ενώ παράλληλα προκύπτει το μεγάλο ερώτημα. Ποιός βρίσκεται θαμμένος μέσα σε αυτό τον εκπληκτικό Τάφο; Η Ρωξάνη, σύζυγος του Μεγάλου Αλεξάνδρου; ‘Η μήπως ο γιός του, ο Αλέξανδρος ο Δ’; Ή μήπως ο ίδιος ο Μέγας Αλέξανδρος; Ο τάφος της Αμφίπολης βρίσκεται πάνω στο Λόφο Καστά. Ο τοίχος της περιβόλου αυτού του σπουδαίου Τάφου έχει μήκος 500 μέτρα και σχηματίζει έναν σχεδόν τέλειο κύκλο. Η διάμετρος του Τάφου είναι 158.4 μέτρα. Ο σχεδόν άθικτος, σε πολλά σημεία του, τοίχος είναι καλυμμένος με γείσο, ενώ αποτελείται από μάρμαρο Θάσου. Ο Τάφος βρέθηκε σφραγισμένος. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς σημαίνει πως έχει μεγάλη αξία. Ακόμα και αυτοί που άνοιξαν τον τοίχο σφράγισης, δεν μπόρεσαν να φτάσουν μακριά, μέσα στον Τάφο.





Δείτε το Βίντεο:














Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.tilestwra.com/o-tafos-tis-amfipolis-mesa-apo-ena-entyposiako-trisdiastato-vinteo/

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Τι έμαθα σήμερα..."τα ζα" του Στρατή Μυριβήλη

Μια παρουσίαση για μαθητές και μη...
με διαχρονικά αντιπολεμικά μηνύματα


 βλ. παρουσίαση: εδώ


                                                               




                                                                                                   Ιωάννα Γεωργουλάκου


3 χρόνια πριν..first lego league

Τρία χρόνια πριν συμμετείχα ως μέλος του Διεπιστημονικού Δικτύου Ειδικής και Διαπολιτισμικής Αγωγής "Include",  στο διαγωνισμό εκπαιδευτικής ρομποτικής First Lego Leaague στο Πλανητάριο της Θεσσαλονίκης. 




Εκεί η ομάδα μας, οι Σ.Π.Ρ.Π. (Σπάνιο Πηδηχτό Ρομπότ Πιτσιλοκέφαλος) κέρδισε το βραβείο ομαδικότητας και πως άλλωστε δε θα το κέρδιζε όταν όπως γράφτηκε και στο http://thessbomb.blogspot.gr/2014/03/include.html  "Η ομάδα άξιζε κάθε επιτυχία! Η προσπαθεια των παιδιών ήταν συγκλονιστική και το αποτέλεσμα εντυπωσιακό! Τα παιδιά καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας καλλιέργησαν αξίες όπως: σεβασμό, άμιλλα, πειθαρχία, συνέπεια, εμπιστοσύνη, συνεργασία και ομαδικότητα. Έμαθαν να παίρνουν χαρά και να αξιοποιούν τη διαφορά!"  


Συναρμολόγηση ρομπότ, πίστες και lego έφεραν κοντά τα παιδιά της ομάδας μας, παιδιά με και χωρίς αυτισμό, στα πλαίσια της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Η συνοχή της ομάδας ήταν τέτοια, ώστε και τα επτά παιδιά φόρεσαν ειδικές στολές ρομπότ, φτιαγμένες από κούτες βαμμένες λευκές και με πιτσιλωτό μοτίβο, προκειμένου οι δύο συμμετέχοντες με αυτισμό -ένα αγόρι και ένα κορίτσι- να αντιμετωπίσουν "προστατευμένοι" το κοινό, καθώς η στολή προστάτευε το κεφάλι και το σώμα τους από τις φωνές και τον θόρυβο που επικρατούσε στην αίθουσα κατά την τελετή της βράβευσης.




Πληροφορίες για τη συμμετοχή μας στο Διαγωνισμό και σχετικά δημοσιεύματα υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Include http://include-edu.blogspot.gr/2014/03/include_28.html  







Υ.Γ. Τι έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια..
                                                                                                                  
                                                                                                     Ιωάννα Γεωργουλάκου

Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Τι έμαθα σήμερα..vol 1 (Οι ρίζες των ολυμπιακών αγώνων)


Σήμερα μάθαμε για τις ρίζες των Ολυμπιακών αγώνων μέσα από ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ (2016) το οποίο με τη χρήση της τεχνολογίας της σχεδιοκίνησης (animation) αναπαριστά τον χώρο της αρχαίας Ολυμπίας όπως ήταν στην αρχαιότητα. Με αυτόν τον τρόπο κάνουμε ένα σύγχρονο ταξίδι στον χρόνο, το οποίο δεν μπορεί παρά να είναι απολαυστικό. 





Δείτε το βίντεο: 



Η χαρά της διδασκαλίας όταν συνδυάζεται με τη χαρά της μάθησης αποτελεί ευτύχημα.




                                                                              Ιωάννα Γεωργουλάκου

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2017

Ο κορυφαίος ψυχολόγος που υποστήριξε ότι δεν υπάρχουν «παιδιά που δεν παίρνουν τα γράμματα», αλλά χαζά εκπαιδευτικά συστήματα. Ο Τζερόμ Μπρούνερ γεννήθηκε τυφλός, αλλά βρήκε το φως του σε ηλικία 2 ετών...

Όσοι βρισκόμαστε στο χώρο της ειδικής αγωγής, έχουμε επηρεαστεί από τον Brunner. Η διδασκαλία θα πρέπει να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες ικανότητες, το γνωστικό υπόβαθρο, τις εμπειρίες, τα κίνητρα των μαθητών μας. Αυτό προϋποθέτει μια ολιστική θεώρηση του μαθητή. Προαπαιτείται εκπαιδευτική αξιολόγηση (όχι μόνο στα γνωστικά αντικείμενα), εκπαιδευτική παρέμβαση και αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας για ανατροφοδότηση ή επαναπροσδιορισμό. Είναι επί της ουσίας τόσο απλή διαδικασία η οποία αγνοείται και παραβλέπεται από την πλειοψηφία, αναπαράγοντας ες αεί μίζερους και θλιμμένους μαθητές και δασκάλους. Γιατί αν δεν δώσεις κίνητρο και χαρά στον μαθητή δεν θα την νιώσεις κι εσύ. Ας αποτελέσουμε θετικό παράδειγμα ενσυναίσθησης *, γιατί και η ενσυναίσθηση διδάσκεται. "Γιατί να το κάνω;" θα αναρωτηθεί ο δάσκαλος "παλιάς κοπής". Γιατί πέρα από πολλά άλλα, δεν αντέχεται η ματαίωση που νιώθεις όταν δεν προσπαθείς, το αδιάφορο βλέμμα του μαθητή, η απαξίωση που δείχνει προς το πρόσωπο σου, αλλά και προς το μέλλον του. Κανείς δεν νιώθει άσχημα, ούτε βαριέται όταν προσπαθεί με την καρδιά, αλλά και με το μυαλό του, με τη γνώση του.Και μιλάω για τη γνώση ως απόρροια επεξεργασίας του επιστητού, την επιστημονική γνώση που προέρχεται από την μελέτη των θεωρητικών μοντέλων επιστημόνων όπως ο Μπρούνερ, σε συνδυασμό με την εμπειρία. Γιατί γεμίσαμε αμπελοφιλόσοφους που όλα τα ξέρουν και τα γνωρίζουν...Ας αποδεχτούμε την άγνοια μας επιζητώντας τη γνώση και τη χαρά της δημιουργίας.

Ιωάννα Γεωργουλάκου
* ενσυναίσθηση= Είναι η ικανότητα ή καλύτερα η ευχέρεια να γνωρίζουμε τα συναισθήματα του άλλου μέσα από το φάσμα των δικών μας συναισθημάτων - χωρίς να χάνουμε τη θέση μας – και εμπλέκεται σε μια ευρύτατη σφαίρα δραστηριοτήτων της ζωής. Από τις επιχειρήσεις μέχρι την οικογενειακή και συζυγική ζωή.
βλ. σχετικά http://www.pathfinder.gr/stories/4498472/ensynaisthhsh-prepei-na-matheis-ti-shmainei-ayth-h-lexh/



Τη δεκαετία του 1940, η επιστήμη της ψυχολογίας αντιμετώπιζε τον άνθρωπο σαν ένα «μαύρο κουτί». Η μόνη λειτουργία του ανθρώπου ήταν να δέχεται ερεθίσματα και να αντιδρά σε αυτά, σχεδόν αυτόματα και μηχανικά, χωρίς κάποια συναισθηματική ή υποκειμενική επεξεργασία των δεδομένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο λεγόμενος «Σκύλος του Παβλόφ», το πείραμα του Σοβιετικού επιστήμονα πάνω στον οποίο βασίστηκε η μελέτη του «συμπεριφορισμού». Στις μελέτες του, ο Παβλόφ όταν τάιζε τα σκυλιά, χτυπούσε ταυτόχρονα ένα κουδούνι. Σταδιακά, τα σκυλιά ταύτισαν τον ήχο του κουδουνιού με το φαγητό, με αποτέλεσμα να τρέχουν τα σάλια τους, κάθε φορά που τον άκουγαν, ακόμα και αν δεν τα τάιζαν. Σύμφωνα με τον «συμπεριφορισμό», οι άνθρωποι λειτουργούσαν με πολύ παρόμοιο τρόπο. Αντιδρούσαν σε ερεθίσματα σχεδόν σαν ρομπότ, χωρίς να επηρεάζονται από διαφορές υποκειμενικές συνθήκες του περιβάλλοντός τους. Σε αυτή την άποψη εναντιώθηκε ο ψυχολόγος Τζερόμ Μπρούνερ, ο οποίος πέθανε στις 5 Ιουνίου 2016, σε ηλικία 100 ετών.... 

Ο τυφλός ψυχολόγος... 

ο Μπρούνερ σε νεαρή ηλικία

Ο Τζερόμ Μπρούνερ γεννήθηκε τυφλός. Σε ηλικία δύο ετών ο καταρράκτης στα μάτια αντιμετωπίστηκε με χειρουργική επέμβαση και η όραση του επέστρεψε, αν και για όλη του τη ζωή χρειαζόταν να φοράει μεγάλα γυαλιά με χοντρούς φακούς. Μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη, όπου εγκαταστάθηκαν οι γονείς του, όταν μετανάστευσαν από την Πολωνία. Ο πατέρας του πέθανε όταν ο Τζερόμ ήταν 12 χρονών, αλλά άφησε στην οικογένεια μια μεγάλη περιουσία. Το 1937 αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Duke, όπου σπούδασε ψυχολογία και συνέχισε τις σπουδές του στο Χάρβαρντ. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, έχοντας αποκτήσει το διδακτορικό του στην ψυχολογία, κατατάχτηκε στις μυστικές υπηρεσίες, όπου ασχολήθηκε κυρίως με την προπαγάνδα που ανέπτυξαν οι αντίπαλοι. Μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψε στην επιστημονική έρευνα στο Χάρβαρντ, όπου άρχισε να αναπτύσσει τις θεωρίες που θα άλλαζαν για πάντα την επιστήμη της ψυχολογίας.... 


Τζερόμ Μπρούνερ


Ο άνθρωπος ως υποκείμενο . Το πείραμα με το νόμισμα Ο Μπρούνερ εναντιώθηκε στην άποψη που ήθελε τον άνθρωπο να αντιδρά μηχανικά σε διάφορα ερεθίσματα. Θεωρούσε ότι η ανθρώπινη σκέψη και συμπεριφορά επηρεάζεται από δεκάδες υποκειμενικούς παράγοντες, από την οικογένειά του, τον τρόπο που μεγάλωσε, την οικονομική του κατάσταση, ακόμα και το κλίμα. Το πείραμα που χρησιμοποίησε για να αποδείξει τη θεωρία του ήταν το εξής. Συγκέντρωσε παιδιά από πλούσιες οικογένειες και παιδιά από φτωχές οικογένειες. Στο κάθε ένα, έδωσε ένα νόμισμα.... 

Παρατήρησε ότι τα παιδιά από τις φτωχές οικογένειες, νόμιζαν ότι το νόμισμα ήταν πιο βαρύ και πιο μεγάλο απ’ ότι ήταν στην πραγματικότητα. Αντιθέτως, τα παιδιά από τις πλούσιες οικογένειες δεν ενδιαφέρθηκαν πολύ για το νόμισμα. Με βάσει το πείραμα, ο Μπρούνερ κατέληξε ότι οι προσωπικές εμπειρίες του κάθε παιδιού επηρέασε την αντίληψη του ως προς ένα φυσικό αντικείμενο, δημιουργώντας την εντύπωση ότι ήταν πιο σπουδαίο απ’ ότι ήταν πραγματικά.... 

Τζερόμ Μπρούνερ. Η διδακτορική του διατριβή ήταν η προπαγάνδα μέσω του ραδιοφώνου στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο.... 

Οι μελέτες του Μπρούνερ είχαν ως επίκεντρο το ανθρώπινο μυαλό και τις γνωστικές του λειτουργίες, δηλαδή τον τρόπου που μαθαίνουμε, συγκρατούμε γνώσεις και τις επεξεργαζόμαστε. Όλες αυτές οι λειτουργίες βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε υποκειμενικές εμπειρίες και συναισθήματα. Ανάλογα με τα ενδιαφέροντα, τις πρότερες γνώσεις και τα συναισθήματά μας, δίνουμε βάση σε διαφορετικά στοιχεία, γι’ αυτό και δύο άνθρωποι δεν διηγηθούν ποτέ την ίδια ιστορία με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Η διήγηση μάλιστα, ήταν ένα από τα στοιχεία που ανέπτυξε εκτενώς στις έρευνές του, θεωρώντας ότι ήταν ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος να εξερευνήσει κανείς την ανθρώπινη σκέψη.... 


Άλλος τομέας που τον απασχόλησε ήταν η μόρφωση και η εκπαίδευση των παιδιών. «Ξεκινάμε με την υπόθεση ότι οποιοδήποτε μάθημα μπορεί να διδαχτεί αποτελεσματικά σε οποιοδήποτε παιδί, σε κάθε στάδιο της εξέλιξής τους», έγραφε στο βιβλίο του, «Η διαδικασία της εκπαίδευσης». Δεν πίστευε ότι υπήρχε παιδί «που δεν έπαιρνε τα γράμματα», αλλά μόνο λάθος μέθοδοι εκπαίδευσης. Οι μελέτες του ήρθαν την κατάλληλη στιγμή, καθώς συνέπεσαν χρονικά με την εκτόξευση του δορυφόρου Σπούτνικ απ’ του Σοβιετικούς το 1957. Ήταν η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου και οι δύο υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και Σοβιετική Ένωση ανταγωνίζονταν σε κάθε τομέα. Με την εκτόξευση του Σπούτνικ, οι Αμερικάνοι είχαν μείνει πίσω στον «αγώνα για την κατάκτηση του διαστήματος» και ανησυχούσαν ότι το εκπαιδευτικό τους σύστημα υστερούσε σε σχέση με τους Σοβιετικούς.... 
Ο Μπρούνερ υποστήριζε ότι όσο το μάθημα ήταν αποκλειστικά «καθιστικό», απαιτώντας μόνο την παθητική συνεργασία των μαθητών, τότε τα παιδιά θα συνέχιζαν να είναι ζωηρά, υπερκινητικά και ανυπάκουα, γιατί δεν είχαν πού να διοχετεύσουν την ενέργειά τους. Ανέπτυξαν ένα «σπειροειδές» εκπαιδευτικό σύστημα, στο οποίο μελετούνταν τα ίδια μαθήματα κάθε χρονιά, αλλά με σταδιακή πρόσθεση καινούριων στοιχείων. Έτσι οι μαθητές, απ’ τη στιγμή που είχαν ήδη μία γνωστική βάση σχετικά με τα συγκεκριμένα θέματα, μπορούσαν πολύ πιο εύκολα να αφομοιώσουν και να αποθηκεύσουν τις καινούριες γνώσεις, στην υπάρχουσα «βάση δεδομένων». Ο Τζερόμ Μπρούνερ πέθανε στη Νέα Υόρκη στις 5 Ιουνίου 2016. Ήταν 100 χρονών. Ο θάνατός του μάλλον οφειλόταν σε ανεύρυσμα αορτής, αλλά οι ακριβείς αιτίες δεν έχουν γίνει γνωστές.... 






























πηγή:  http://www.mixanitouxronou.gr/o-korifeos-psichologos-pou-ipostirixe-oti-den-iparchoun-pedia-pou-den-pernoun-ta-grammata-alla-chaza-ekpedeftika-sistimata-o-tzerom-brouner-gennithike-tiflos-alla-vrike-to-fos-tou-se-ilikia-2/


Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

Τι είναι τα Κεδδυ; Πως γίνεται η διάγνωση των μαθησιακών δυσκολιών;

Τι είναι τα Κεδδυ (Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών)
Πως γίνεται η διάγνωση των Μαθησιακών Δυσκολιών;



Τα τελευταία χρόνια πολλά παιδιά παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες που έχουν επίπτωση στην επίδοσή τους στα σχολικά τους μαθήματα. Όσοι γονείς έχουν την υποψία ότι τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα μπορούν να καταφύγουν σε δημόσιες υπηρεσίες που είναι αρμόδιες για τη διάγνωση και την αξιολόγηση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών. Οι φορείς αυτοί είναι τα Κέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης Ειδικών Εκπαιδευτικών Αναγκών τα γνωστά ΚΕΔΔΥ, τα Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα (ΙΠΔ) και η Ειδική Διαγνωστική Επιτροπή Αξιολόγησης (ΕΔΕΑ).
Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι οι γνωματεύσεις ιδιωτικών φορέων δεν έχουν ισχύ για τα δημόσια σχολεία και σε κάθε περίπτωση αν κάποιος ιδιώτης λογοθεραπευτής διαγνώσει κάποια μαθησιακή δυσκολία είναι αναγκαίο να καταφύγουν σε ΚΕΔΔΥ, ΙΠΔ που θα προτείνουν στα σχολεία και εναλλακτικούς τρόπους αξιολόγησης των μαθητών. Οι γονείς μπορούν να καταθέσουν αίτηση για παραπομπή στο ΚΕ.Δ.Δ.Υ., το οποίο στη συνέχεια ζητά από το σχολείο του μαθητή Περιγραφική Παιδαγωγική Έκθεση που αφορά στη μαθησιακή επίδοση και συμπεριφορά του. Η Περιγραφική Παιδαγωγική Έκθεση αποστέλλεται υπηρεσιακώς στο ΚΕ.Δ.Δ.Υ. και είναι εξαιρετικά πολύτιμη για τη διαγνωστική διαδικασία, καθώς συμπληρώνεται από τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται σε καθημερινή αλληλεπίδραση με το μαθητή και έχουν ολοκληρωμένη εικόνα των δεξιοτήτων και των αδυναμιών του.
Σε περίπτωση που το παιδί δεν έχει ακόμα εγγραφεί σε σχολείο, οι γονείς υποβάλλουν την αίτηση στο ΚΕ.Δ.Δ.Υ μαζί με γνωματεύσεις ή ιατρικές εξετάσεις που έχουν από άλλους φορείς. Αίτηση για παραπομπή στα ΚΕΔΔΥ μπορούν να καταθέσουν και τα σχολεία όπου φοιτούν οι μαθητές, όταν δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του αναλυτικού προγράμματος. Πριν την παραπομπή τους στο ΚΕ.Δ.Δ.Υ., είναι απαραίτητο να έχουν εξαντληθεί όλες οι διαδικασίες παρέμβασης από το σχολείο. Όσοι γονείς καταθέσουν τη σχετική αίτηση ειδοποιούνται από τα ΚΕΔΔΥ και ο μαθητής έρχεται στο ΚΕΔΔΥ συνοδευόμενος από τους γονείς (συνήθως τη μητέρα).
Στα πλαίσια συνέντευξης που παραχωρούν στην κοινωνική λειτουργό δίνουν αναλυτικά στοιχεία για το κοινωνικό-αναπτυξιακό ιστορικό του παιδιού. Παράλληλα, στο μαθητή χορηγείται τεστ νοητικών ικανοτήτων από ψυχολόγο και αξιολογείται μαθησιακά από εκπαιδευτικό της βαθμίδας του, προκειμένου να καθοριστεί αρχικά το επίπεδο νοημοσύνης του παιδιού και να διαπιστωθούν το είδος και η ένταση των δυσκολιών του. Η γνωμάτευση, που αποτελεί εμπιστευτικό/απόρρητο έγγραφο, επιδίδεται στο σχολείο, αφού πρώτα έχουν ενημερωθεί οι γονείς για τις δυσκολίες του παιδιού, αλλά και για τις προτάσεις της διεπιστημονικής ομάδας, έχουν υπογράψει και έχουν παραλάβει το δικό τους αντίτυπο.
Ακολούθως παρουσιάζουμε μέσα από τη νομοθεσία ορισμένες επιπρόσθετες πληροφορίες που θα φανούν χρήσιμες σε γονείς και μαθητές...
Όπως αναφέρεται στο νόμο 3699/2008 τα ΚΕΔΔΥ αξιολογούν μαθητές που δεν έχουν συμπληρώσει το εικοστό δεύτερο (22ο) έτος της ηλικίας τους ενώ και άτομα άνω των 18 ετών που έχουν μέχρι τότε αξιολογηθεί ως άτομα με αναπηρία ή ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των ΚΕΔΔΥ. Η αξιολόγηση πραγματοποιείται από πενταμελή διεπιστημονική ομάδα, που απαρτίζεται από έναν εκπαιδευτικό ΕΑΕ (προσχολικής ή πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), έναν παιδοψυχίατρο ή παιδίατρο με εξειδίκευση στην παιδονευρολογία ή νευρολόγο με εξειδίκευση στην παιδονευρολογία, έναν κοινωνικό λειτουργό, έναν ψυχολόγο και έναν λογοθεραπευτή. Στη διεπιστημονική ομάδα δύναται να συμμετέχει και εργοθεραπευτής ή μέλος του εξειδικευμένου Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΕΠ) του κλάδου ΠΕ 31 κατά περίπτωση, κατόπιν εισήγησης του προϊσταμένου του οικείου ΚΕΔΔΥ.
Αντίθετα οι απόφοιτοι άνω των δεκαοκτώ ετών, που δεν έχουν αξιολογηθεί ως άτομα με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των ΚΕΔΔΥ. Μέσα στις αρμοδιότητες των ΚΕΔΔΥ εντάσσεται και η εισήγηση για την αντικατάσταση των γραπτών δοκιμασιών των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες με προφορικές ή άλλης μορφής δοκιμασίες, στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις των σχολείων της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και στις εισαγωγικές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι εισηγήσεις αφορούν, εκτός των μαθητών που φοιτούν σε ΣΜΕΑΕ και μαθητές που φοιτούν σε σχολεία της γενικής εκπαίδευσης. Ειδικότερα για τους μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, όπως δυσλεξία, δυσαριθμησία, δυσγραφία, δυσαναγνωσία, δυσορθογραφία, εισηγείται τη μέθοδο διδασκαλίας και αξιολόγησης για τον έλεγχο και πιστοποίηση των γνώσεων του μαθητή στα μαθήματα που εξετάζεται, σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών.
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου υπάρχει διαφωνία με τους γονείς ή κηδεμόνες του μαθητή είτε προσωπική, είτε διότι υπάρχει διάσταση μεταξύ της γνωμάτευσης που τελικώς εξεδόθη από το ΚΕΔΔΥ και εκείνης που ενδεχομένως οι γονείς ή οι κηδεμόνες του μαθητή έλαβαν από Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο στο οποίο δεν μετείχε ειδικός παιδαγωγός. Στην περίπτωση αυτή υπερισχύει η γνωμάτευση του ΚΕΔΔΥ και οι γονείς ή κηδεμόνες δύνανται να προσφύγουν στη Δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ της οποίας η απόφαση είναι οριστική. Η πενταμελής Δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ συγκροτείται με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης και αποτελείται από: έναν σχολικό σύμβουλο ΕΑΕ της αντίστοιχης βαθμίδας ως συντονιστή, έναν σχολικό σύμβουλο γενικής εκπαίδευσης της αντίστοιχης βαθμίδας (για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ειδικότητας Φιλολόγων), έναν ψυχολόγο του κλάδου ΠΕ 23, έναν λογοθεραπευτή του κλάδου ΠΕ 21 ή ΠΕ 26 και έναν εκπαιδευτικό ΕΑΕ για μαθητές προσχολικής ή πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατά περίπτωση.
Η οικογένεια του μαθητή μπορεί να επιλέξει και έναν εμπειρογνώμονα, ο οποίος γνωμοδοτεί ενώπιον της πενταμελούς ΕΔΕΑ χωρίς δικαίωμα ψήφου με αμοιβή που καταβάλλεται από το Δημόσιο και είναι ίση με την αμοιβή του εκάστοτε μέλους της πενταμελούς δευτεροβάθμιας ΕΔΕΑ, όπως αυτή ορίζεται από την ισχύουσα νομοθεσία. Η απόφαση της δευτεροβάθμιας ΕΔΕΑ είναι οριστική. Στην περίπτωση που υπάρχει διάσταση απόψεων μεταξύ των γνωματεύσεων των ΚΕΔΔΥ και των ΙΠΔ για τον ίδιο μαθητή και οι γονείς δεν προσφύγουν στην πενταμελή Δευτεροβάθμια ΕΔΕΑ, υπερισχύει η γνωμάτευση των ΚΕΔΔΥ.
Οι σχολικές μονάδες και οι επιτροπές εξετάσεων των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις εισηγήσεις και τις προτάσεις, οι οποίες αναφέρονται στις αξιολογικές εκθέσεις, που συντάσσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες. Τα ΚΕΔΔΥ, ανάλογα με το είδος και το βαθμό των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών και των μαθησιακών δυσκολιών, προσδιορίζουν το χρόνο επαναξιολόγησης, ο οποίος αναγράφεται στην εκδοθείσα γνωμάτευση.
Όταν η αξιολόγηση αφορά σε μαθητές που φοιτούν στα Λύκεια, οι εισηγήσεις ισχύουν μέχρι την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι απόφοιτοι Λυκείου με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που επιθυμούν να λάβουν μέρος στις εισαγωγικές εξετάσεις για την τριτοβάθμια εκπαίδευση των οποίων οι γνωματεύσεις έχουν λήξει, επαναξιολογούνται από τα οικεία ΚΕΔΔΥ. Επίσης με το νόμο 4186/2013 ορίζεται ότι τα ΚΕΔΔΥ υποχρεούνται να γνωματεύουν εντός αποκλειστικής προθεσμίας σαράντα πέντε (45) ημερών από την υποβολή σχετικής αίτησης. Σε περίπτωση που για αντικειμενικούς λόγους υπάρχει ανάγκη παράτασης της ανωτέρω προθεσμίας, η παράταση αυτή πρέπει να είναι απολύτως αιτιολογημένη.


Για λίστα με Κεδδυ βλέπε εδώ: https://edu.klimaka.gr/leitoyrgia-sxoleivn/eidikhs-agoghs/749-stoicheia-epikoinwnias-keddy.html


Για ιατροπαιδαγωγικα κεντρα:
https://edu.klimaka.gr/leitoyrgia-sxoleivn/anakoinvseis/874-iatropaidagwgika-kentra-pistopoihshs-eidikwn-ekpaidevtikwn-anagkwn.html



Σχετική παρουσίαση: http://slideplayer.gr/slide/2856390/


πηγή:http://www.newsbeast.gr/greece/ekpaideusi/arthro/592018/pos-ginetai-i-diagnosi-ton-mathisiakon-duskolion


Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

Ποταμώ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ (δε γίνεται να μπει κανεις στο ίδιο ποτάμι δυο φορές) Ηράκλειτος


Ποταμώ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ (δε γίνεται να μπει κανείς στο ίδιο ποτάμι δυο φορές) Ηράκλειτος      Το παράδειγμα του Λούτσου



Ο Ρότζερ βαν Όεκ, ιδρυτής της δημιουργικής σκέψης, εταιρείας με έδρα την Καλιφόρνια των ΗΠΑ και συγγραφέας του βιβλίου Εάν μη έλπηται ανέλπιστον ουκ εξευρήσει, η εφαρμογή της θεωρίας του Ηράκλειτου στην καθημερινή ζωή,εκδόσεις ενάλιος,  μας προτείνει να επανεξετάσουμε την προσέγγιση μας. Τα νερά ενός ποταμού που κυλά αλλάζουν διαρκώς: κυλούν προς τα εμπρός και αναπληρώνονται συνεχώς. Ο Ηράκλειτος λέει ότι το σύμπαν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο: νέα πράγματα έρχονται, άλλα πεθαίνουν και όλα μεταμορφώνονται. Μια ματιά σε όσα συμβαίνουν γύρω μας, αρκεί για να επιβεβαιώσει ότι αυτό είναι αλήθεια. Καινούργιοι νόμοι ψηφίζονται, και άλλοι παύουν να ισχύουν. κοινωνικά και πολιτικά κινήματα αποκτούν απήχηση ενώ άλλα αποδυναμώνονται και χάνονται. Νέοι τρόποι συμπεριφοράς και έκφρασης έρχονται να αντικαταστήσουν τους παλιούς. Έτσι, είμαστε αναγκασμένοι να επανεξετάζουμε συνεχώς τις υποθέσεις μας και να σιγουρευόμαστε ότι οι στρατηγικές μας είναι κατάλληλες για τα προβλήματα ή τις ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται. 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το σύνδρομο του Λούτσου, που πήρε το όνομα του από τα πειράματα που έγιναν για να εξεταστεί η προσαρμοστική συμπεριφορά του λούτσου. Ο λούτσος- ένα επίμηκες, λεπτό ψάρι με κοφτερά δόντια- είναι ένα άγριο αρπαχτικό, η κύρια λεία του οποίου είναι τα μικρότερα ψάρια. Το πείραμα διεξήχθη με τον ακόλουθο τρόπο: ένα γυάλινο πλατύστομο δοχείο, γεμάτο με νερό και μικρά ψάρια, τοποθετήθηκε σε ένα μεγάλο ενυδρείο που περιείχε έναν λούτσο. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο λούτσος επιτέθηκε στα ψαράκια. Κάθε φορά όμως που το επιχειρούσε, χτυπούσε το ρύγχος και το κεφάλι του. Μετά από αρκετές απόπειρες, ο λούτσος έπαψε πλέον να επιτίθεται και αγνόησε τα ψαράκια. Κι εδώ φτάνουμε στο ενδιαφέρον σημείο: οι υπεύθυνοι του πειράματος άδειασαν το περιεχόμενο του δοχείου στο ενυδρείο, κι έτσι τα ψαράκια κολυμπούσαν ελεύθερα-ακόμα και μπροστά από το λούτσο- μόνο που τώρα ο λούτσος δεν τους επιτίθετο. Είχε συνδέσει τα ψαράκια με τον πόνο και δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στην καινούργια πραγματικότητα ενός εύκολα προσβάσιμου, "ανώδυνου" γεύματος. Ο λούτσος αδυνατούσε να καταλάβει ότι .όσα είχε μάθει δεν είχαν πια νόημα, αφού οι συνθήκες είχαν αλλάξει. 
Μόλις εδραιωθεί ένας κανόνας, ένας σχηματισμός ή μια συμπεριφορά, δύσκολα εξαλείφεται, ακόμη κι αν ο αρχικός λόγος ύπαρξης τους δεν υφίσταται πλέον. Πράγματι, η δημιουργική σκέψη δεν έχει να κάνει μόνο με την παραγωγή νέων ιδεών, αλλά και με την απάλειψη παλιών και ξεπερασμένων. Επομένως όταν εξετάζουμε έναν υπάρχοντα κανόνα, ένα πρόγραμμα ή μια πολιτική, είναι καλό να αναρωτιόμαστε πάντα "πως προέκυψε αυτός ο κανόνας;". Και στη συνέχεια, "εξακολουθούν να υπάρχουν οι λόγοι ύπαρξης του;"Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε διαγράφουμε τον κανόνα. τα ερωτήματα, λοιπόν είναι τα ακόλουθα: "Ποιες υποθέσεις πρέπει να αναθεωρήσετε; τι είναι ξεπερασμένο και πρέπει να απορριφθεί;"

















Πηγή: Ρότζερ βαν Όεκ, άν μη έλπηται ανέλπιστον ουκ εξευρήσει, η εφαρμογή της θεωρίας του Ηράκλειτου στην καθημερινή ζωή,εκδόσεις ενάλιος